Το παρασκήνιο και η επόμενη μέρα για τα αξιώματα της Ευρώπης

Ένα ερώτημα κι δύο συμπεράσματα προκύπτουν από το άδοξο τέλος του χθεσινού άτυπου δείπνου των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Το ερώτημα που εύλογα προκαλείται σε όλους είναι γιατί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, συμπεριφέρθηκε μe πολιτική απληστία, για να πάρει μισή θητεία στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από τα χέρια των Σοσιαλιστών, με τους οποίους μάλιστα δηλώνει ότι θέλει να συνεργαστεί, διακινδυνεύοντας να τινάξει ολόκληρη τη συμφωνία στον αέρα και μαζί να χάσει την προεδρία της Κομισιόν, αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να απαντηθεί μόνο από τον πρωθυπουργό της Κροατίας Αντρέι Πλένκοβιτς που συμπεριφέρθηκε άγαρμπα στο τραπέζι του δείπνου, αλλά από όλα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, τα οποία του επέτρεψαν να διεμβολίσει μια συμφωνία, στην οποία πόνταραν κυρίως για να κρατήσουν την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην προεδρία της Κομισιόν, την πλέον σημαντική θέση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι ηγέτες του ισχυρότερου άξονα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Γαλλίας και της Γερμανίας, έχουν χάσει τον έλεγχο. Ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν μας έλεγε 48 ώρες πριν το άτυπου δείπνο ότι ανέμενε καταρχήν πολιτική συμφωνία, ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς προσυπέγραφε την προοπτική αυτή και όπως τελικά φάνηκε και οι δύο, στους οποίους βασίζεται η σταθερότητα της Ευρώπης, δεν μέτρησαν σωστά. Ή δεν κατάλαβαν σωστά. Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και είναι εξόχως προβληματικό.

Και το δεύτερο συμπέρασμα, είναι ότι όλα πλέον είναι ρευστά. Στη Σύνοδο Κορυφής στις 27-28 Ιουνίου, αν όχι νωρίτερα, θα επιδιωχθεί να εγκριθεί η συμφωνία που δεν έγινε κατορθωτό να κλειδώσει με μια καταρχήν συμφωνία, στο χθεσινοβραδινό δείπνο. Ωστόσο, μετά το χθεσινό πολιτικό στραπάτσο, η δυναμική πλέον για έγκριση των τεσσάρων ονομάτων, είναι αμφιλεγόμενη. Κι αυτό γιατί πέραν της ασυνεννοησίας, για να το θέσουμε κομψά, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και των Φιλελευθέρων, όλο αυτό που έγινε, δημιουργεί νέες προσδοκίες στην ακροδεξιά.  Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζότζια Μελόνι, εξέφρασε δυσφορία γιατί αφέθηκε εκτός παιγνιδιού και ο εθνικιστής πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, που αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δύο εβδομάδες, φωτογράφισε τη δημιουργία ενός ακροδεξιού μετώπου για να φρενάρει τα σχέδια των παραδοσιακών δυνάμεων, κάτι πιθανότατα που θα επιδιωχθεί στην Ευρωβουλή. Όλα αυτά, λοιπόν παραπέμπουν σε μια ρευστότητα, δημιουργώντας μια εικόνα στην οποία όλα είναι ανοικτά, χωρίς δυνατότητα προβλέψεων.